Ako si Anna. Bagong lipat kami sa isang condo unit kasama ang buong pamilya
at 5 kami miyembro... ako ang panganay at si Aaron at si Audrei ang bunso.
Pero nag karoon ng isang biglaang Black out sa buong lungsod na kinabibilangan din namin ...

Magkaiba ang black out sa brown out.

Ang brown out sakop lang ang isang barangay.
samantalang ang Black out halos buong bayan. Hinde malaman ang dahilan ng gabing iyun
kung bakit biglaang ang malawakan Black out.

Ang sabi nila powershortage daw.
o may inaayus ng isang electric company.

Kaya kami rin hinde namin iyun inaasahan,
kaya hindi kami agad nakapag handa sa dilim sa paligid.
Hindi naman kase nag balita tungkol sa black out (biglaan).

At isang gabi lang naman yun nagtagal pero
hindi kami nakatulog matapos himatayin ang bunso namin kapatid.
na magdamag ko namang binantayan, dahil ayaw nya na mapagisa.

10 yrs old lang siya at masayahin na makulit na bata.
Pero ngayun ko lang siya nakita na natakot ng ganun,
ng gabing madilim na yun.


***


Yung gabing kase yun, nangangapa kami sa dilim at ingay din namin kahit madilim.

"anu bayan asan na ang Flash light o any?" sabi ko.

"aray! Si kuya tinapakan mo paa ko!"ani ni Audrei.

"sensya wala nga rin ako makita e!." Ani ni Aaron.

"tumahimik nga kayu ..." ani ni mama.

"sandali lang mga bata ,....alam ko nandito lang yun ei..." ani ng papa ko.

"Nakuha ko na!!!, pero Cellphone ito po e"sigaw ni Audrei.

Sabay binuksan ang Cellphone at itinapat sa kanila.

"haahha galing ko ma!" ani ni Audrei.sabay pinaglaruan ang Cellphone
(nakaflashlight mode ) iniwasiwas nya sa paligid ito na paikot ikot, ang ilaw.

"anu ba tigilan mo nga yan nakakasilaw, ma si Audrei nga!" sabi ko.sabay harang ang kamay ko sa liwanag.


"anak tama na yan! tigilan mo na ang Cellphone baka maubos ang baterya!" saway ng mama namin.

"sandali lang ma, Groupie muna kayo haha!" ani ni Audrei matapos i flash ang camera.
At matapos nun, ibaba nya na sana ang Cellphone.


habang naka on parin ang ilaw sa cellphone, nagulat si Audrei sa nakita.
natulala siya at nabitiwan ang cellphone at nagsisigaw.


Hindi naniwala ang mga magulang namin, sa sinabi ni Audrei sa nakita.
pero ako naging aware ako sa sinabi niya, chineck ko ang litrato na Flash mode na kinunan samin ni Audrei,
tinitigan ko mabuti yung kurtina sa likod ko na tila na may gumalaw pero wala namang hangin.
Ang sabi nila mama baka raw na dali ko lang ang kurtina sa likod ko.
pero imposible kase, naka Piece sign ang dalawang kamay ko.


Pero ang sabi ni Audrei.
nagpakita sakanya ang isang napakatangkad na lalaki na sobrang payat sa likuran ko
at kulay itim ang buong katawan. Maliban sa mukha na nakatabingi ang ulo
at tila nakangiti ito ng bahagya. Na abot sa tenga nya at bilugan ang mata.

yun raw ang nasa likuran ko.

Sa totoo lang hindi ako naniwala talaga sa kuwento niya
at ayaw ko talaga maniwala. ayaw ko talaga! Kainis!
Pero Matapos niya ikuwento sakin ng gabing iyon.




Hindi naman ako makatulog.



WAKAS.