(1week before DEADLINE)

Ng binabasa na nag babae ang mga gawa ni Riko.
nanginginig siya sa pagkahawak ng papel ay nagugusot.

“HINDIII!!!” sigaw nito.

“ahh anu po bang problema mo?!”

“HINDI!, HINDI , HINDII!!! HINDI ITO, MALI!!!!MALI PAGKAKAGAWA MO!
HINDI DAPAT MAMATAY SA KUWENTO ANG BIDA!” ani nito.

“ huminahon lang po kayo, binago ko lang ang istorya konti
para mas interesting maiba lang.”
paliwanag ni Riko.*palage nalang kase happy ending at tsaka ang boring talaga ng kuwento.
* sa isip nito.(hindi makaintindi ng love story)

“MALIII, HINDDEEEEHHHH!!!! AAAAAHHH!!!”(wala na sa sarili)
at sabay nun ang paguntog niya ang sarili nya sa dingding.

“sandali lang po, sorry na iibahin ko nalang. gaya ng gusto mo! huwag niyo lang gawin yan”
ani ni Riko na nakakaramdam na kilabot.

Sabay tumigil ang babae sa paguntog sa sarili.
At humarap ito ng dahan dahan nakayuko ay ng makita ni Riko napaatras siya habang papalapit ang babae.
At ngumiti sakanya. Na may konting sugat sa ulo na dumudugo.




“ahh miss may sugat ka...?” ani nito.

“ tapusin mo na puwede?” sabi niya na mahinahon.

“ah- oo...”napalunok na kinakabahn si Riko.

At naginawa niya, nga ang gusto ang babae.

“PUWEDE NA!” ani nya na nakangiti ito.

Mula nun. talagang minadali na rin ni Riko matapos ang kuwento isinantabi niya muna ang takot niya sa
weird na babae dali mas kinatatakot niya ang mawalan ng trabaho.
pero ng malapit na siya matapos sa kuwento niya, tsaka naman hindi na makontak at nagpakita ang
babae(ilang araw na). Na try niya kontakin pero hindi niya alam kung saan hahanapin ang
mysteryosang dalaga, kaya namsn itinuloy niya na lang ito magisa.

Kaya nang dumating narin ang deadline niya.
natapos niya rin ang pinaghirapan niya.

”... at sa wakas nakapag relax relax din pag may time.” ani ni Riko sabay unat
at sandal sa upuan niya.

Dahil so far, naging maganda ang lumabas sa story niya at tumaas bigla ang mga ratings
naging patok ang libro niya, at tuwang tuwa ang boss niya sa kanya.





“kahit paano worth it namn ang 2 weeks ko na puyat sa lokong weird na babae na yun
at ang magulo nyang story na binigay sakin. dahil wala siya kaya iniba ko ng konti ang katapusan.”
ani niya, habang hindi niya alam narinig siya ng kaibigan niya na katrabaho niya na si Topher.

“bakit sinu ba yang lucky girl na tumulung sayo? Maganda ba?” ani nito.

“bwahahah! ano bang pinagsasabi mo? kung alam mo lang kung ano itsura niya,
baka atakihin ka sa puso sa panget niya.” ani ni Riko.”pero kung hinde dahil sakanya
siguro nasisante na ko matagal na.”

“pero sinu bang babae na tinutukoy mo???” ani ni Topher.

“hindi ko siya lubos nakilala kasi hindi naman siya masyado nagbibigay ng details ‘bout sa kanya.- bakit?”

“Huh? wala ka bang documents sa kanya? kung san siya nakatira o anu man?”ani ni Topher.

“Meron, hindi ko kase msyado nabasa info niya, dahil nagmamadali siya na tapusin ko daw story na
sinasabi niya. dito daw siya dati nagtratrabaho-- galing sa...”
(habang kinuha ang papeles na tungkol kay Melania.)

At ang nabasa nila ang “PSB Publishing Inc”.

“T-teka pre? Di ba yan yung?” ani ni Topher.

“Oo nga yan yung kakumpetensya natin na company, hindi ko akalain na doon siya galing!”

“Patay baka kasuhan tayo ng kabila dahil kinukuha natin ang story nila!!!”

“para makasiguro... tawagan natin!”
(gamit ang personal number niya sa Cp)

RIIINNNGGG!!!

“..Yes PSB Publishing how can i help you?” ani ng isang boses na babae.

“Hello?, maari ba ako magtanong may kilala ba kayung Melania S. Ferres?”

"Okay! sir one moment please..."

“Ah sorry po sir... wala po kaming record na empleyado Melania ang pangalan.”

“hah ganun ba?”

“ano po bang pangalan nila ? baka matulungan ko kayo?”

“sige po salamat nalang...”sabay binaba ang phone na tulala si Riko.

“anu raw pre?”

“ wala daw silang kilala na Melania--imposible?”

“H-hindi kaya...” ani ni Topher.

“hoy! Hindi to oras para paniwalaan ko sinasabi mo sakin nun.” putol ni Riko.

“Eh kasi, kaw na rin nagsabi walang sulat ang mga papeles na tungkol sa kanya gayun man na sabi mo nasa
1 folder lang nito.(hawak ni Topher) at walang nasulat talaga kung hindi, yung lugar-- sa company na iyun?” paliwanang ni Topher.

“ SO PARANG HINDI SIYA NAGEEXISTS?! ni warningan nakita hindi ka dapat nagtitiwala sa taong hindi
nageexists MAGIINGAT KA!.”patuloy pa niya. "And also kasama na rin yan isa sa rules ng company sheeesh!"





Tulala parin si riko at hindi makapagsalita sa takot at taka.

Pero makalipas nang ilang linggo.

Nakalimutan niya ang insidente na yun at patuloy parin ang pagsikat niya sa librong ginawa niya na
“lovestory” Nangg isang gabing iyun maulan--- sa bahay niya kakauwi niya lang para na rin na makapagpahinga pero
hindi pa rin siya makatulog dahil sa nasanay na siya na puyat (may insomia na) kaya namn
nanood na lAng muna siya ng TV.

Maya maya lng nakarinig siya ng doorbell.

“haysss sino na naman 'yun -- sa oras na to?” sabay tingin sa wall clock at hatting- gabi na iyun
sabay nag pumilit tumayo sa pagkakahiga sa sofa.

"S-sandali lang andyan na..."

Nang mabuksan niya pang pinto.

Nagulat niya sa nakita niya.

Isang babae na basang-basa nakayuko at may hawak na malaking gunting!

“KUKUNIN KO LANG, ANG KINUWENTO KO SAYO!!!”





WAKAS.