Ako si Arnold, mahilig ako kumuha ng mga pictures, sa magagandang tanawin. Kaya naman para mas enjoy
kung magsasama ako nga mga barkada, sem break naman ng nobyembre at napaka lamig pero sanay na ako.
Kaya naman nag desisiyon ako mag hiking kami para maganda ang adventure namin.

pero dahil sa nangyaring iyun hinde na ako nag selfie at halos ayaw ko na mag papicture!

***





At ng nakarating kami sa summit sa tuktok ng bundok. syempre pa SELFIE- selfie naman ako
at groupie naman din napaka saya talaga noon unforgetable experience! Breath taking talaga sa taas ng bundok.

Kaya ng matapos na din ang sembreak , balik eskwela na ulit
na kausap ko ang tatlo kong kabarkada sa recess na yun.

“Pre! Arn! Yung mga pictures natin ahh kukunin ko sayo.“ ani nang isa sa kabarkada ko.

“oo nga tagal mo naman madevelop.”

“anu ba kayo?, kailangan pa ba talaga mag develop ng picture?
sa panahon nato kahit sa FB nyu makikita nyo naman- hindi ba kayo nagsasawa sa mga pagmumukha nyo?!” ani ko.

“Sira ka pala eh bakit hindi naman kami ganun ka dalas mag online kaya
mas maganda na may nakikita kaming litrato remembrance na rin ba?” ani ng isa.

“o siya oo na! Bukas promise makukuha nyo na!”ani ko.

At pag kauwi ko rin galing sa school diretso sa Computer shop.
nag pinaprint ko ang mga litrato namin. Mga makukulit namin na wacky pose. At ng matapos na yun.
Umuwi na rin ako agad ginabi na nga ako. At excited na makita ang mga litrato, inisa- isa ko.
At parang tangang lang natatawa mag isa. Pero tumigil ako kakatawa sa isang litrato sa huli.

Nangililabot ako sa una, pero imbes matakot, ginawa ko na lang
pantrip sa mga kabarkada ko. – para takutin ba.

“biruin mo yun may multo?” natawa bahagya.

Kaya kinabukasan sa recess ulit.



Binigay ko na nga ang mga litrato na gusto nila. syempre na kabukod na
yun sakin pinili ko kaya pinakita ko lang yung mga natira.

“Guys check this out, may multo sa litrato hahah!” ani ko.

“weh di nga?”

“oo nga tignan nyo!”

“wala namn eh pinaloloko mo kami.”

“Anu ka ba. Hinde nyu makikita kase pag binaligtad ninyo may mukha nang babae sakop ang buong litrato
ayun ang mata niya bibig etc. Hindi nyo kase agad mapapansin yun e kase naka baligtad.” Paliwanang ko.

*tinitigan nila mabuti*

“pre promise wala talaga! Di ba guys? May nakikita ba kayu?”

“huh wala nga !”

“oo nga! Wala din”

“imposible nakikita ko kaya!” natawa ako bahagya.

“pinagloloko mo lang ata kami- lakas nga ng trip mo” ani ng isa.

Sabay nun ay nag ring na ang bell, time na.

“sige mauna na kami. siguro napuyat ka lang pahinga din pag may time.”
sabay umalis sila “Te-Tekaa, guysss sandali uy???”

*imposible bakit ako lang ang nakakakita?! * sa isip ko.* malinaw itong litrato may babae!*

Tinitigan ko muli mabuti napansin ko na nagiba na ang expression ng ayus ng mukha niya ng unti unti!
Lumaki mga mata nya at lumuluha!

At nakakalibot pa ng nag salita siya “HU..HUW..HUWAAGGG MONGG SASSABIHIINNN!!!”

Mula nun sa nangyaring iyun hindi na ako nag selfie at halos ayaw ko na mag papicture!





WAKAS.